مقایسه تحلیلی آثار فارسی شیخ اشراق و مثنوی معنوی از منظر تمثیل پردازی

بررسی دقیق آثار برخی حکما و عرفای ایرانی اشتراکات معنادار آن ها را نشان می دهد که این موضوع حاکی از پیوستگی روش آن ها است. مولانا شاعری است که بنابر گواهی تذکره ها و آثار خود وی، از حکما و عرفای پیش از خود تاثیر پذیرفته است. ازسوی دیگر شیخ شهاب الدین سهروردی، حکیمی است که با نگاه خاص فلسفی- عرفانی بر آرای عرفانی پس از خود تاثیر گذاشته است. نگاهی گذرا به تالیفات سهروردی این ظن را تقویت می کند که مولوی در سرایش مثنوی به آن ها نظر داشته است. یکی از ساحات مهم در طرز بیان عرفا و فلاسفه بهره گیری از تمثیل و حکایت است. آثار فارسی سهروردی که در آن زبان شیخ به زبان آثار عرفانی نزدیک شده، سرشار از تمثیل ها و حکایات است. نگاهی گذرا به آثار فارسی سهروردی خواننده آشنا با مثنوی را به مشابهتهایی معنادار میان تمثیل ها و حکایات این آثار رهنمون می کند. در این تحقیق در پی آن هستیم که ساختار و محتوای این تمثیل ها را به صورت تطبیقی و با شیوه توصیفی- تحلیلی بررسی کنیم.