بکارگیری مدیریت عمومی نوین به منظور پیاده سازی اصلاحات آموزشی و پاسخگویی در دانشگاه ها

مدیریت نقش¬ها در رده¬های مختلف دانشگاه¬ها به شکل چشم¬گیری تغییر کرده¬اند و علتش تاثیر «مدیریت عمومی نوین» و روندهای مرتبط با خصوصی¬سازی و تجاری¬سازی است. مدیران دانشگاه که مسیول توسعه (و رفاه) دانشگاهیان هستند، باید بین «حس» و «حساسیت» حرکت کنند؛ «حس» یعنی مکررا عملکرد باکیفیت و کارامد آموزشی را درخواست کنند و اینگونه اصول مدیریت عمومی نوین را تبعیت کنند و «حساسیت» یعنی به دانشگاهیان اجازه توسعه و رشد دهند و از این طریق به بقای بلندمدت دانشگاه کمک کنند. این مقاله تاثیر مدیریت عمومی نوین را در پیاده¬سازی اصلاحات آموزشی و پاسخگویی در دانشگاه¬ها بررسی می¬نماید. به نظر می¬رسد نیاز به سنجش و مقایسه عملکرد افراد، گروه¬ها و دانشگاه¬ها وجود دارد تا به سمت پاسخگویی حرکت نماییم که به شکل قابل¬توجهی مطابق با الگوی مدیریت عمومی نوین است.\r\nبرای رهایی از برخی تباهی¬ها که فضایل زندگی دانشگاهی را تحت تاثیر قرار داده¬اند نیز، لازم است که ابتدا مدیران رده بالای دانشگاهی، مجموعه کنترل¬شان در برنامه¬ریزی، بودجه¬ریزی مبتنی بر عملکرد و حسابرسی¬ را تعدیل کنند؛ در ادامه، مدیران رده¬های میانی نظیر روسای گروه¬های آموزشی به جای اینکه فقط نقش «میان¬بر» را در اعلام امر و نهی¬های مدیریتی سطح بالا داشته باشند، خودشان را همچون یک عامل پیونددهنده بین روسا و کارکنان¬شان قرار دهند؛ و نهایتا آنکه فعالیت¬های جهانی¬سازی و تجاری¬سازی نباید به سمت و سویی بروند که دانشگاه¬های وطنی و خاص یک کشور را از بین ببرند.