نقش روش مدیریت دارایی - بدهی مبتنی بر ارزش در اصلاح طرح های بازنشستگی بخش عمومی

اکثر طرح¬های بازنشستگی بخش عمومی در کشورهای مختلف، مزایای قابل¬توجه و معینی را ارایه می-دهند. پیش¬بینی¬های بلند¬مدت نشان می¬دهد که پرداخت کامل این مزایا سبب تهدید بسیاری از منابع مالی کارفرمایان می¬شود و این بدان معنی است که یا باید مالیات افزایش یابد یا مستمری بازنشستگی و یا سایر مخارج عمومی کاهش یابد. پایداری طرح¬های بازنشستگی و بهبود آنها برای دولت¬ها، نیازمند انجام اقداماتی همچون افزایش مشارکت و تعدیل راهبرد سرمایه¬گذاری صندوق¬های بازنشستگی است. از آنجایی که صندوق¬های بازنشستگی را می¬توان نوعی بازی مجموع صفر در نظر گرفت، از این رو چنین مداخلات و اقداماتی، ارزش توزیع مجدد بین مشارکت¬کنندگان در طرح¬های فعلی و آینده و نیز مالیات¬دهندگان فعلی و آینده را می¬رساند. برای این منظور می¬توان از روش «مدیریت دارایی- بدهی (ALM) مبتنی بر ارزش» برای برآورد ارزش نقل و انتقالات مذکور بهره گرفت. در مقاله حاضر ضمن تبیین این روش، با استفاده از برخی طرح¬های بازنشستگی پباده¬سازی شده در ایالات متحده، به بررسی کاربرد این روش در اصلاح طرح¬ها خواهیم پرداخت. برآوردها حاکی از آن است در صورتی که روش ALM مبتنی بر ارزش بکار گرفته شود، پایداری مالی صندوق¬های بازنشستگی تا حد زیادی تضمین و از کسری جلوگیری می¬شود و صندوق¬های بازنشستگی نیز همواره پشتوانه¬ای اضافی¬ برای انجام تعهدات خواهند داشت.