تحلیل جامعه شناختی رابطه احساس امنیت با سرمایه روان شناختی (موردمطالعه: شهروندان بالای 18 سال خراسان رضوی)

احساس امنیت، نبود خطر و ایجاد اطمینان است که می تواند با شکوفایی، خوش بینی، امید، خودکارآمدی و انعطاف پذیری به آسایش و آرامش منتهی گردد. پژوهش حاضر به رابطه تبیینی بین احساس امنیت با سرمایه های روان شناختی می پردازد که از رویکرد خردنگر امنیت وجودی گیدنز و سرمایه روان شناختی لوتانز برای تبیین نظری بهره برده شده است.

رویکرد کمی مبتنی بر پیمایش (توصیفی و همبستگی)، استفاده از ابزار پرسشنامه، انتخاب 618 نمونه مبتنی بر فرمول کوکران و نمونه گیری تصادفی ساده یافته ها جمع آوری شده است.

نتایج فرضیه ها بیانگر این است که متغیر احساس امنیت با متغیر وابسته در سطح معناداری 05/0 مبتنی بر ضریب همبستگی (727/0) با شدت قوی و بر اساس مقادیر ضریب همبستگی ابعاد متغیر مستقل به ترتیب مولفه‌های احساس امنیت جانی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی و روانی رابطه معناداری با متغیر وابسته داشته‌اند. با توجه به مدل رگرسیون مولفه‌های متغیر احساس امنیت روانی، اقتصادی، اخلاقی و جانی در سطح خطای کوچکتر از01/0 معناداری داشته‌اند و در حدود 4/79 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. نهادینه کردن امنیت وجودی مبتنی بر نبود خطر و ایجاد اعتماد و اطمینان می تواند سرمایه های روان شناختی را شکوفا و با همکاری بین متولیان حوزه امنیت، فرهنگ و اجتماع می توان امید، خوش بینی، خودکارآمدی و انعطاف پذیری را در رفتارهای زندگی شهروندان بسترسازی کرد.