مقایسه اثربخشی درمان پاسخ محور و تحلیل رفتار کاربردی بر شدت علائم و کارکردهای اجرایی کودکان اوتیسمی

هدف این مطالعه تعیین مقایسه اثربخشی درمان پاسخ محور و تحلیل رفتار کاربردی بر شدت علایم و کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال طیف اوتیسم بود.

این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان با اختلال طیف اوتیسم 5 تا 12 ساله بود که در سال 1398 به مرکز اوتیسم هستی بخش شهر تبریز مراجعه کردند. به منظور نمونه گیری از جامعه آماری؛ تعداد 60 کودک اوتیسمی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در 3 گروه، آزمایش اول درمان پاسخ محور (20 نفر)، گروه آزمایش دوم درمان تحلیل رفتار کاربردی (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. داده ها با آزمون گارز و پرسشنامه عصب روانشناختی و شخصیتی کولیج جمع آوری شدند.

نتایج پژوهش نشان داد که درمان پاسخ محور و تحلیل رفتار کاربردی بر شدت علایم و کارکردهای اجرایی در کودکان تاثیر دارد و شدت علایم را در کودکان کاهش داده و کارکردهای اجرایی را بهبود می بخشد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که آموزش درمان پاسخ محور نسبت به تحلیل رفتار کاربردی بر شدت علایم و کارکردهای اجرایی برتری دارد.

توجه به روش های آموزشی پاسخ محور و تحلیل رفتار کاربردی نقش مهمی در شدت کاهش علایم و بهبود کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اوتیسم دارد.