تجربه زیسته دختران نوجوان دارای باورهای غیرمنطقی، یک پژوهش تحلیل روایتی

پژوهش حاضر با هدف تحلیل روایت های زندگی نوجوانان دختر دارای باورهای غیر منطقی صورت گرفته است.

روش پژوهش حاضر کیفی با رویکرد تحلیل روایتی با الگوی تحلیل کثرت گرا بود. جامعه آماری دربرگیرنده دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی1399-1398 بود. برای شناسایی نوجوانان دارای باورهای غیرمنطقی، از پرسشنامه سنجش باورهای غیرمنطقی نوجوانان برنارد (1988) استفاده شد. 12 نفر به صورت هدفمند به دلیل داشتن 5/1 واحد انحراف معیار بیش از میانگین انتخاب شدند و تا رسیدن به اشباع نظری مطالعه شدند. گردآوری داده ها با مصاحبه نیمه ساختار یافته مک آدامز بود.

یافته های تحقیق با سازماندهی عناصر داستان در داخل ساختار روایتی حل مسئله، پس از طی فرایند کدگذاری، اشتراکات مفهومی را در بین نوجوانان دارای باورهای غیرمنطقی در 5 مضمون اصلی و 9 زیر مضمون نشان داد. این نوجوانان دارای پنج مضمون مشترک خودکارآمدی پایین، مهارت‎های ارتباطی ضعیف و نامناسب با دیگران، ارتباط ضعیف و نامناسب با خداوند، الگوی ناکارآمد رابطه والد فرزندی و مشکلات آسیب زایی در دوران کودکی بودند.

از یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت، در مداخلات درمان نوجوانان دارای باورهای غیرمنطقی، جهت کاهش این باورها می بایست بر نقش ضعف در مهارتهای ارتباطی، خودکارآمدی و ارتباط با خداوند توجه بیشتری داشت. در مداخلات پیشگیری از ایجاد باورهای غیرمنطقی در سنین نوجوانی، می بایست مشکلات آسیب زای دوران کودکی مانند طرد و محرومیت های هیجانی و نقش سبک فرزندپروری ناکارآمد را جهت جلوگیری از ایجاد باورهای غیرمنطقی مورد توجه قرار داد. روانشناسان می توانند از یافته‎های این تحقیق جهت طراحی بسته های آموزشی بهبود سلامت روان نوجوانان استفاده نمایند.