ارزیابی روش های مختلف خاک ورزی-کاشت در خشکه کاری برنج با مقادیر متفاوت بذر

سطح خاک ورزی حفاظتی از یک سو و میزان کشت برنج به صورت خشکه کاری از سوی دیگر، با توجه مزایای آنها، در حال افزایش است. این پژوهش با هدف مقایسه روش های مختلف خاک ورزی حفاظتی، به مدت 2 سال (1395-1393) به   صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط خشکه کاری برنج اجرا شد. کرت های اصلی شامل سه روش خاک ورزی-کاشت استفاده از دستگاه خاک ورز-کاشت نواری، دو بار دیسک + خطی کار و کاشت مستقیم با دستگاه بی خاک ورز و کرت های فرعی نیز شامل سه میزان بذر برنج: 50،  75  و 100  کیلو گرم در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که روش های خاک ورزی-کاشت در  تمام شاخص های فنی و اقتصادی اختلاف معنی داری داشتند. مقایسه میانگین ها نیز  نشان داد که از نظر سوخت مصرفی، ظرفیت مزرعه ای و هزینه هکتاری به ترتیب تیمارهای دوبار دیسک + خطی کار با 6/31 لیتر در هکتار، بی خاک ورزی با 62/1 هکتار بر ساعت و دو بار دیسک + خطی کار  با 5/1 میلیون ریال بیشترین و تیمارهای خاک ورز-کاشت نواری با 6/8 لیتر بر هکتار، دو بار دیسک + خطی کار با 48/0 هکتار بر ساعت و خاک ورز-کاشت نواری با 1/1 میلیون ریال در هکتار کمترین مقادیر را داشتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب دو ساله صفات زراعی نشان داد که اثر روش خاک ورزی-کاشت فقط بر وزن هزار دانه و شاخص برداشت اثر معنی داری دارد و تاثیر آن بر عملکرد و سایر صفات معنی داری نیست. از نظر عملکرد، خاک ورز-کاشت نواری با 3490 و دو بار دیسک + خطی کار با 3344 کیلوگرم در هکتار  بیشترین و کمترین عملکرد را داشتند.