تبیین علی ابعاد بیصداقتی تحصیلی براساس وظیفه گرایی و مسئولیت پذیری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تبیین علی ابعاد بی صداقتی تحصیلی در گروهی از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز است. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و برحسب شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی-هم بستگی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 1398-1397 بودند که 202 نفر آنان (120 دختر و 82 پسر) به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل مقیاس های وظیفه گرایی (CS-BFPI)، مسئولیت پذیری تحصیلی (ARS) و بی صداقتی تحصیلی (ADS) بود. روایی و پایایی مقیاس های پژوهش نیز با استفاده از روش تحلیل عامل تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. برای تحلیل داده های توصیفی و ماتریس هم بستگی متغیرهای پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 24 و برای آزمون فرضیه و مدل پژوهش از نرم افزار AMOS نسخه 24 استفاده شد. نتایج نشان می دهد مدل پژوهش با داده های جمع آوری شده برازش مطلوبی دارد. همچنین وظیفه گرایی به طور غیرمستقیم (به کمک واسطه گری مسئولیت پذیری تحصیلی)، پیش بینی کننده ابعاد بی صداقتی تحصیلی است. از سوی دیگر، بیشترین واریانس را بعد تقلب در آزمون و کمترین واریانس را بعد تحریف در مدل تبیین کردند. به طورکلی یافته های پژوهش حاضر نقش مهم مسئولیت پذیری را در کنار ویژگی شخصیتی وظیفه گرایی در تبیین ابعاد بی صداقتی تحصیلی و به ویژه بعد تقلب در آزمون نشان می دهند.