اثربخشی توانمندسازی مغزمحور بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی

افراد با اختلال یادگیری ریاضی مشکلات شدیدی در زمینه کارکردهای اجرایی دارند. توانمندسازی مغزمحور می تواند بر کاهش این مشکلات تاثیر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی توانمندسازی مغزمحور بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی انجام شد.

پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با دو گروه آزمودنی بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر تبریز در سال 1398 بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. هر یک از گروه های آموزش و کنترل شامل 20 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی بودند. ابتدا از کلیه آزمودنی ها، آزمون توجه و حل مسئله گرفته شد (پیش آزمون). سپس 20 جلسه مداخله توانمندسازی مغزمحور برای گروه آزمایش اعمال شد. برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. این آزمون ها مجددا به عنوان پس آزمون از گروه آزمایش و کنترل بعمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد.

بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>p). نمره آزمون F برای خطای حذف توجه، خطای پاسخ توجه و حل مسئله به ترتیب 72/5، 14/5 و 78/11 بود. توانمندسازی مغزمحور باعث بهبود توجه و حل مسئله در افراد مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی شد.

با توجه به تاثیرات مثبت این روش بر توجه و حل مسئله افراد مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی، این مطالعه نشان داد که توانمندسازی مغزمحور می تواند به عنوان یک روش موثر برای دستیابی به عملکرد بهینه کارکردهای اجرایی در افرادی که اختلال یادگیری ریاضی دارند، استفاده شود.