تاثیر سطوح مختلف منیزیم آب آبیاری بر پارامترهای رشدی دو رقم نهال پسته

به منظور مطالعه تاثیر سطوح مختلف غلظت منیزیم آب آبیاری بر ویژگی های رویشی نهال های پسته، آزمایشی گلخانه ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با دو فاکتور و در سه تکرار در پژوهشکده پسته کشور واقع در شهرستان رفسنجان اجرا شد. فاکتور اول (اصلی) شامل: پایه های پسته در دو سطح بادامی زرند و قزوینی و فاکتور دوم (فرعی) شامل سطوح مختلف غلظت منیزیم آب آبیاری در پنج سطح (صفر، 5/0، 1، 2 و 3 میلی مولار منیزیم از منبع سولفات منیزیم) بود. قبل از شروع اعمال تیمار ها (پایان هفته هشتم) و بعد از گذشت 6 ماه از شروع تیمار ها، برخی صفات رویشی نهال های پسته شامل ارتفاع ساقه، قطر ابتدایی و انتهایی ساقه، وزن خشک کل نهال ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین افزایش رشد رویشی طول و قطر ابتدایی و انتهایی ساقه نهال ها در غلظت 5/0 و 1 میلی مولار منیزیم آب آبیاری رخ داده و با افزایش غلظت منیزیم به بالاترین سطح آن (3 میلی مولار منیزیم)، مقدار صفات یادشده به ترتیب 44/1 سانتی متر و 16/0 و 22/0 میلی متر نسبت به بالاترین حد رشد کاهش نشان داد. در هر دو پایه پسته، بیشترین وزن خشک کل در غلظت 5/0 و 1 میلی مولار منیزیم مشاهده شد. با افزایش غلظت منیزیم به 3 میلی مولار، وزن خشک کل کاهش یافت. یافته های این پژوهش روشن ساخت که غلظت 5/0 تا 1 میلی مولار، بهترین حد غلظت منیزیم در آب آبیاری برای رشد بهینه دانهال های دو پایه پسته مورد مطالعه است.