کاربرد برگی اسید هیومیک روی انباشت مواد مغذی در برگ و میوه ی توت فرنگی رقم ’سلوا‘ تحت بسترهای کشت مختلف

در سال های اخیر، استفاده از اسید هیومیک برای ارتقای ویژگی های رویشی و زایشی گیاهان زراعی و باغی عمومی شده است. یک آزمایش گلدانی برای بررسی اثر کاربرد برگی اسید هیومیک و بسترهای کشت مختلف روی جذب و انباشت مواد مغذی در برگ و میوه ی توت فرنگی رقم ’سلوا‘ (Fragaria ×ananassa Duch. cv. ‘Selva’) انجام شد. غلظت های مختلف اسید هیومیک (صفر، 300، 600 و 1000 میلی گرم بر لیتر) به صورت اسپری برگی در دو زمان (اواخر فروردین و اواخر اردیبهشت) روی توت فرنگی کاشته شده در بسترهای مختلف (خاک معمولی حاوی خاک باغچه، کود گاوی خشک شده و ماسه بادی به نسبت مساوی و مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج، پرلیت و ضایعات چای) به کار گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار پتاسیم (518 میلی گرم بر لیتر) و فسفر (84/4 میلی گرم بر لیتر) میوه در گیاهان تیمارشده با 1000 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک کاشته شده در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج به دست آمد. بیشترین مقدار پتاسیم برگ (50/48 میلی گرم بر لیتر) در گیاهان تیمارشده با 600 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک کاشته شده در بستر مخلوط خاک معمولی و بیشترین مقدار فسفر برگ (32/6 میلی گرم بر لیتر) در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج به دست آمد. بیشترین مقدار ازت (35/5 درصد) میوه در گیاهان کاشته شده در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با ضایعات چای بدون کاربرد برگی اسید هیومیک به دست آمد. گیاهان رشدیافته در این بستر کشت همراه با تیمار 1000 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک بیشترین مقدار ازت برگ (47/5 درصد) را داشتند. از آنجایی که مهم ترین عناصر برای افزایش کیفیت میوه ی توت فرنگی به ترتیب پتاسیم، فسفر و ازت است، استفاده از 1000 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک کاشته شده در بستر مخلوط خاک معمولی همراه با سبوس برنج توصیه می شود.