اثرات نانوذرات اکسید سریوم بر بیضه، کیفیت پارامترهای اسپرم و لقاح آزمایشگاهی در موش: یک مطالعه تجربی

نانو ذرات اکسید سریوم (CeO2NPs) به عنوان یک نانو مواد مهم بوده و در بسیاری از زمینه ها کاربرد گسترده ای دارد و تماس انسان با آن اجتناب ناپذیر است. در خصوص تاثیر این ذرات بر سیستم تولید مثلی جنس مذکر اختلاف نظر وجود دارد.

هدف از این مطالعه تعیین اثرات تجویز ذرات اکسید سریوم بر بافت بیضه، پارامترهای اسپرم و لقاح آزمایشگاهی در موش ها می باشد.

در این مطالعه تجربی از 24 موش بالغ نر در سه گروه استفاده شد، یک گروه کنترل و دو گروه تجربی که ذرات اکسید سریوم را به ترتیب در دوزهای 50 و 100 میلی گرم وزن بدن را به مدت 35 روز دریافت کردند. در پایان مطالعه قطر لوله های منی ساز و ارتفاع اپی تلیوم آنها، شاخص اسپرمیوژنسیس، پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، زنده مانی، بلوغ، مورفولوژی و آسیب DNA) و لقاح آزمایشگاهی بررسی شد.

نتایج بافت شناسی نشان داد که قطر و ارتفاع اپی تلیوم لوله های منی ساز و شاخص اسپرمیوژنسیس در گروه های دریافت کننده نانوذرات اکسید سریوم نسبت به گروه کنترل بطور معناداری کاهش یافته بود. کیفیت تمامی پارامترهای اسپرم در گروه های تجربی دریافت کننده نانو ذرات کاهش یافته بود. علاوه بر این، درصد اسپرم های نابالغ و اسپرم های با آسیب DNA بطور معنا دار افزایش یافته بود. ضمنا درصد لقاح و رشد جنینی آزمایشگاهی نیز در گروه های تجربی کاهش یافته بود.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز دهانی نانوذرات اکسید سریوم دارای اثرات منفی بر بافت بیضه، کیفیت پارامترهای اسپرم داشته و باعث کاهش میزان لقاح و رشد جنینی در موش می شود.