نقش زمان و مکان در تغییر احکام از دیدگاه فقهاء امامیه و اهل سنت

دانش فقه از علومی است که در مسیر تداوم خود بازمان و مکان تعامل داشته وبراین اساس بعضی احکام فقهی همواره ثابت و پابرجاست مانند وجوب نماز، ورزه و حج. و بعضی احکامی فقهی با تغییر زمان و مکان دگرگون می‌ گردد
مسئله تاثیرگذاری زمان و مکان در تغییر احکام از طریق اصول کلیه‌ای که در کتاب وسنت واردشده است موردقبول فقهاء اهل سنت و امامیه است.
در دانش فلسفه فقه بحث تغییر احکام شرعی طبق زمان و مکان از اهمیت ویژه‌ی برخوردار است که این جستار، این اهمیت را کاویده،‌ و با در نظر گرفتن این دگرگونی موضوعات جدید فقهی را با روی کرد جدید باز بینی وباز آفرینی می نماید.
این پژوهش با رویکرد فقهی، روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی، نظرات فقهای اسلامی اعم از تشیع و تسنن را در موردبررسی نقش زمان و مکان در تغییر احکام به‌صورت تطبیقی مورد ارزیابی قرار داده است که دست آورد های آن را می توان چنین بیان داشت.
 بررسی و ارزیابی دیدگاه های فقهای امامیه و حنفیه به صورت تطبیقی مقارن باعینیت بخشیدن به دو عنصر زمان ومکان در عرصه احکام از جزم گرایی قدم برمیداریم ارزش های فقه را تبیین مینماییم.