اثر متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنتی اکسیدانتی، ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی در کشت سلولی سیاه دانه (Nigella sativa)

هدف این مطالعه القای کالوس و تولید سوسپانسیون سلولی از گیاه دارویی شناخته شده سیاه دانه Nigella sativa)) و به دنبال آن تاثیر الیسیتورهای سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات برروی مقدار و توان آنتی اکسیدانت های آن بود.

مواد و روش‏ها:

 از برگ های لپه ای گیاه، کالوس تهیه شد. سپس استقرار کشت سوسپانسیون سلولی با استفاده از کالوس مناسب، انجام شد. سلول ها تحت تیمار با الیسیتورهای سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات قرار گرفتند و محتوی فنل کل و کارتنوییدها در آن ها سنجش شد. توان آنتی اکسیدانتی باروش FRAP اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد که تیمارها تاثیر معنی داری بر وزن تر کالوس ندارند اما وزن خشک کالوس تیمار شده با سالیسیلیک اسید به طور معنی داری کاهش می یابد. بیش ترین مقدار محتوی فنل کل در کشت کالوس و سوسپانسیون سلولی در تیمار با سالیسیلیک اسید مشاهده شد. تیمار سوسپانسیون سلولی با هر دو الیسیتور باعث افزایش معنی دار مقدار فلاونوییدها شد. توان آنتی اکسیدانتی سوسپانسیون سلولی نیز در تیمارها افزایش معنی داری یافت که این افزایش در تیمار متیل جاسمونات کم تر بود.

نتیجه‏ گیری:

 باتوجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد الیسیتور سالیسیلیک اسید در سوسپانسیون سلولی سیاه دانه باعث القای بیش تر پاسخ نسبت به الیسیتور متیل جاسمونات شده و در نتیجه باعث القای بیش تر خاصیت آنتی اکسیدانتی می شود.