زنده ماندن از آسیب روحی COVID-19

Roxane Cohen Silver استاد علوم روانشناسی، بهداشت عمومی و پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا (ایالات‌متحده) و رییس فدراسیون انجمن‌های علوم رفتاری و مغز اظهار می‌دارد: من به عنوان یک دانشمند روانشناسی که چگونگی واکنش افراد و جوامع به آسیب‌های جمعی را بررسی می‌کند، انعطاف‌پذیری انسان را در شرایط مختلف - از زلزله و طوفان گرفته تا خشونت گسترده و جنگ- مطالعه می‌کنم. اندکی پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 علیه ایالات‌متحده، من در دفتر امنیت داخلی کاخ سفید حضور داشتم و در مورد مقاومت جامعه صحبت کردم. اگرچه تهدید برای جامعه واقعی و مداوم به نظر می‌رسید، رهبران ملی مشتاق بودند مردم را به هواپیما و ساختمان‌های بلند اداری برگردانند. با نگاهی به گذشته، ملت کاملا مقاومت نشان دادند: تهدید تروریسم هرگز از بین نرفت، اما صنایع و مراکز شهری به رشد خود ادامه دادند. چند دهه بعد، ایالات‌متحده و جهان با تهدید دیگری روبرو می‌شوند؛ به همان اندازه غیر شفاف و بسیار کشنده. طی ماه‌ها، سندرم تنفسی حاد شدید کرونا ویروس 2(SARS-CoV-2)، ویروسی که باعث بیماری ویروسی کرونا می‌شود (COVID-19)، در زمان نگارش این یادداشت بیش از 10 میلیون نفر را آلوده، بیش از 125000 آمریکایی را کشته و منجر به مرگ بیش از 500000 نفر در سراسر جهان شده است. تا دستیابی به واکسن COVID-19 احتمالا یک سال دیگر باقی‌مانده است. علم روانشناسی درباره‌ی نحوه‌ی پاسخ‌گویی افراد در حال حاضر و در آینده در طول فراز و نشیب این همه‌گیری، به ما چه می‌گوید؟"شرایط طبیعی " پس از بروز بیماری چگونه خواهد بود؟ آیا جامعه ما مقاومت نشان می‌دهد؟