ارزیابی کمی پویایی کربن و نیتروژن خاک تحت جنگلکاری های بلندمازو و توسکا ییلاقی

با توجه به تخریب جنگل های هیرکانی طی سال های گذشته، جنگلکاری توانسته است به عنوان یک راهکار ‏مناسب به منظور احیاء مناطق تخریب شده مورد توجه قرار گیرد. در این میان، گونه های توسکا ییلاقی و ‏بلندمازو در سطوح وسیع مورد جنگلکاری قرار گرفته اند. روابط کمی عناصر (استوکیومتری)، نقش مهمی در ‏تجزیه ماده آلی با تغییر دسترسی نسبی این عناصر در خاک دارد و شاخص مهمی برای فهم بهتر شرایط ‏میکروبی و مواد آلی در خاک است. هدف از این پژوهش، تعیین اثر نوع گونه درختی در سنین مختلف بر ‏روابط کمی در این جنگلکاری ها است. این بررسی در توده های 15، 20 و 25 ساله جنگلکاری های شرکت ‏چوب و کاغذ مازندران انجام و در هر یک از عرصه ها، تعداد 30 نمونه خاک و لاشبرگ به روش تصادفی ‏سیستماتیک از عمق 10 سانتی متری خاک برداشت شدند.‏‎ ‎براساس نتایج، بیشترین‎ ‎مقادیر روابط کمی کربن به ‏نیتروژن خاک (33/18)، زی توده میکروبی کربن به نیتروژن (88/15)، کربن به نیتروژن آلی ذره ای (36/10) و ‏کربن به نیتروژن آلی محلول (00/3) در سنین بالاتر بلندمازو مشاهده شدند که اختلاف معنی داری با گونه ‏توسکا ییلاقی داشتند. همچنین، توده های بلندمازو در سنین بالاتر موجب بهبود روابط کمی ‏کربن و نیتروژن خاک در سال های آتی جنگلکاری می شوند‏.