بررسی جایگاه مشورت در سیره پیامبر (ص) با اصحاب و کارگزاران و معیارهای تصمیم گیری نزد ایشان

دقت در آیات و روایات مشورت و نیز سیره پیامبرk نشان می‌دهد که «مشورت» در اسلام به منزله یک واجب یا مستحب مشخص، به شکلی تعبدی با امری مولوی، تشریع نشده است. آنچه در عرصه تشریع در این‌باره بیان شده، ارشاد بر امری است که خلقت آدمی بر آن سرشته شده است. با توجه به معصوم بودن پیامبرk، شور و مشورت ایشان با اصحاب و کارگزاران در امور دنیویی بوده است. مشورت در سیره پیامبرk با اصحاب و کارگزاران دارای جایگاه والایی بوده و ایشان در موقعیت‌های مختلف سعی در نهاینه کردن مشورت در بین اصحاب و کارگزاران داشته‌ است. «مشورت با صاحبان معرفت و تجربه و آگاهی»، «قدرت و قاطعیت در تصمیم‌گیری»، «تدبر و عاقبت‌اندیشی»، «یافتن راهکار و روش مناسب در تصمیم‌گیری»، «نهادینه شدن مشورت» از جمله معیارهای پیامبرk هنگام تصمیم‌گیری می‌باشد.