فرآیند کشت بافت، سازگاری و بلوغ پداژه های گلایول به منظور تولید پداژه های مقاوم به فوزاریوم به وسیله مهندسی ژنتیک

گلایول از گیاهان شاخه بریده پرمصرف در ایران است و تکثیر آن از طریق پداژه انجام می شود. به دلیل طولانی بودن زمان تولید، پداژه ها اغلب وارداتی هستند. استفاده از روش ریزازدیادی در بسیاری از گیاهان با سرعت بخشیدن بیشتر به فاز تکثیر در مرحله اول توانسته است نقش زیادی در کاهش زمان و هزینه تکثیر داشته باشد. علاوه بر این، موجب یکنواختی محصول شده و از آلودگی خاک به واسطه واردات پداژه های آلوده جلوگیری می کند. در این مقاله مراحل کشت بافت، سازگاری و بلوغ پداژه گلایول جهت تولید پداژه های مقاوم به بیمارگر فوزاریوم از طریق انتقال ژن مورد بررسی قرار گرفته است. استفاده از قطعات مختلف جداکشت بخصوص پداژه و پداژک های کشت بافتی همراه با ترکیبی از تنظیم کننده های رشد حاوی اکسین کمتر و سیتوکنین بیشتر به صورت مستقیم و غیر مستقیم می تواند موجب تولید شاخساره، ریشه زایی و تولید پداژک شود. یکی از مهمترین مراحل، افزایش سایز پداژک با استفاده از شیشه های بزرگتر و میزان ساکارز بیشتر است که نقش موثری در ماندگاری پداژک در مراحل سازگاری تا بلوغ دارد. کاهش زمان سرمادهی با ترکیب جیبرلین، سرما و استفاده از خاک با ترکیب مناسب موجب کاهش زمان رسیدن پداژه به بلوغ و تولید پداژه مناسب برای تکمیل چرخه انتقال ژن می شود.