بررسی تطبیقی قراردادهای آموزشی : تحلیلی بر اراده یک جانبه موثر وخلاق در حقوق ایران وفرانسه

متاثر از کمبود نیروی انسانی ، بسیاری از مدارس غیردولتی ایران مجبور به انعقاد قراردادهای آموزشی با افراد مختلف به عنوان نیروی کار موقت شده اند . در حالی که این قراردادها عمدتا کوتاه مدت بوده برای جلوگیری از شکایت احتمالی استخدام شوندگان ، بسیاری از کارفرمایان آموزشی با تحمیل شرایطی که در قرارداد قید نشده از اراده یک جانبه موثر و خلاق این کارکنان بر علیه خود آنها سود می جویند . با توجه به اهمیت این موضوع از منظر حقوقی ، هدف تحقیق حاضر  بررسی تطبیقی قراردادهای آموزشی با توجه به نقش اراده یک جانبه موثر وخلاق یکی ازطرفین قرارداد در نظام حقوقی ایران وفرانسه است. روش تحقیق حاضر تطبیقی کیفی بوده و برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان می دهد که در هر دونظام حقوقی، اراده خلاق وموثر طرفین قرارداد مورد پذیرش قرار گرفته است.هم چنین، در فرانسه اراده موثر و خلاق منوط به وقوع عقد و رضایت است در حالی که در ایران وقوع عقد برای صدور رای توسط قاضی کفایت می کند. دیگر یافته تحقیق نشان می دهد هنگام بروز اختلاف بین طرفین قرارداد ، در هر دو کشور تاکید اصلی قاضی برای اخذ تصمیم رجوع به اراده باطنی فرد است با این وجود در فرانسه فرد متعهد حق دارد در طی مدت قرار داد تعهدات یکجانبه مبتنی بر اراده خلاق و موثر خود را ملغی نماید در حالی که در نظام حقوقی ایران این موضوع امکان پذیر نیست.  با توجه به یافته های تحقیق به نظر می رسد نظام حقوقی ایران عمدتا به نفع کارفرمایان آموزشی به صدور رای می پردازد. لذا پیشنهاد می گردد قانونگذاران ایرانی با توجه به شرایط اقتصادی و با بهره گیری از تجارب نظام حقوقی فرانسه نسبت به اصلاح قوانین مرتبط با تعهدات یکجانبه در روابط فیمابین کارفرما وکارکنان آموزشی اقدام نمایند.