تاثیر سالیسیلیک اسید در واکنش بذرهای زوال یافته گندم به تنش شوری در مرحله جوانه زنی

جوانه زنی مرحله ای مهم در استقرار گیاهچه است که نقش مهمی در تولید گیاهان زراعی دارد. این مراحل به شدت تحت تاثیر اثرات متقابل کیفیت بذر و تنش های محیطی قرار می گیرند. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید در واکنش بذرهای زوال یافته گندم (رقم هامون) در سطوح مختلف شوری در مرحله جوانه زنی صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل 2 سطح زوال (صفر و 72 ساعت)، 3 سطح سالیسیلیک اسید (صفر، 01/0 و 1/0 میکرو مولار) و 4 سطح شوری (صفر، 50،100 و 150 میلی مولار) بودند. نتایج تجزیه آماری داده ها نشان داد که با افزایش سطوح شوری، در بذرهای زوال یافته سرعت و درصد جوانه زنی و همچنین طول ساقه چه، طول گیاهچه، وزن تر ریشه چه، وزن تر ساقه چه، وزن خشک ریشه چه، وزن خشک ساقه چه در مقایسه با بذور تیمار نشده کاهش یافت. اما با افزایش سطوح شوری درصد کربوهیدرات و پرولین اندام های هوایی گندم افزایش یافت، به طوری که بیشترین میزان کربوهیدرات و پرولین در تیمار 150 میلی مولار شوری حاصل شد. تیمار بذور زوال یافته با سالیسیلیک اسید سبب بهبود شرایط تنش در گیاهچه های گندم شد. به طورکلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سالیسیلیک اسید می تواند تحمل بذور زوال یافته گندم به شوری را افزایش دهد.