بررسی رابطه نظارت والدین و مهارت های اجتماعی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی اول و دوم شهر اهواز

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه نظارت والدین و مهارت های اجتماعی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان اول و دوم مقطع ابتدایی شهر اهواز صورت پذیرفت. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و اطلاعات به وسیله پرسشنامه استانداردشده سازگاری تحصیلی سینها وسینک، نظارت والدین فلانری، مهارت های اجتماعی ماتسون (پرسشنامه پنج سوالی) جمع آوری گردید. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان اول و دوم مقطع ابتدایی شهر اهواز در سال تحصیلی 97-1396 می باشد.180 نفر از این جامعه به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و موردمطالعه قرار گرفتند. به منظور پایایی سوالات از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد و برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده گردید. عمده ترین یافته های تحقیق عبارتنداز: بین  نظارت والدین با سازگاری تحصیلی، بین مهارت رفتار اجتماعی مناسب با سازگاری تحصیلی، بین متغیر مهارت عدم پرخاشگری و رفتار تکانش گری با سازگاری تحصیلی، بین مهارت اطمینان زیاد به خود داشتن با سازگاری تحصیلی و بین متغیر مهارت ارتباط با همسالان با سازگاری تحصیلی رابطه مثبت معنادار و مستقیم وجود داشت و بین مهارت عدم رفتار اجتماعی مناسب با سازگاری تحصیلی رابطه منفی معنی داری وجود داشت. همچنین طبق رگرسیون چندگانه انجام شده، بین نظارت والدین و مهارت های اجتماعی با سازگاری تحصیلی در دانش آموزان اول و دوم مقطع ابتدایی شهر اهواز رابطه معناداری وجود داشت.