نقش عوامل شغلی موثر بر سلامت روان کارکنان نیروی انتظامی

نیروهای نظامی در واکنش به اغتشاشات و بلاهای طبیعی، معمولا اولین گروهی هستند که فرا خوانده می شوند. این ماموریتها ممکن است مدتها به طول انجامد و منجر به بروز عوارض جسمانی و روانی گردد. فشارها و استرسهای شغلی این افراد میتواند سلامت روانی و جسمانی آنان را تحت تاثیر قرار دهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین نقش عوامل اجتماعی موثر بر سلامت روان کارکنان نیروی انتظامی شهرستان شهرکرد تدوین شده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان نیروی انتظامی شهرستان شهرکرد تشکیل میدهند که مشتمل بر 330 نفر هستند. جهت تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 190 نفر به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه 28 سوالی سلامت روان (GHQ) و پرسشنامه 27 سوالی عوامل اجتماعی است. برای تحلیل داده های حاصل از ابزارهای پژوهش، از آمار توصیفی و استنباطی به تناسب برای ارایه نتایج استفاده شده است. میانگین سلامت روان گروه نمونه برابر با 97/51 است. همچنین نتایج بررسی فرضیه ها نشان داد که بین شادکامی، سلامت جسمانی، سرمایه اجتماعی و مهارتهای ارتباطی با سلامت روان، ارتباط معنی دار وجود دارد (01/0<P).