بررسی آثار تربیتی دعا و توسل به پیامبر به عنوان مظهر رحمت الهی

از مهم ترین ارکان دعا، ارتباط با پیامبر؟ص؟ و خاندان مطهر ایشان است که از طریق توسل به این ذوات مقدس برقرار می شود. خداوند نیز پیامبر؟ص؟ را متصف به {رحمه للعالمین} کرده و از وجوه رحمت، واسطه شدن ایشان در ارتباط میان بندگان با باری تعالی است. بنابراین، فهم و شناخت رحمت نبوی که از رحمت بی کران الهی نشیت گرفته، اهمیت فوق العاده ای در تربیت انسان دارد.به طور کلی، فهم رحمت پروردگار به عنوان مربی و پرورش دهنده آدمی، از عوامل موثر در تربیت انسان است؛ چراکه در سعادت و رسیدن به کمال نهایی، نقش موثری دارد. مرتبه نازله این رحمت، در وجود مبارک حضرت رسول؟ص؟ متجلی شده است. در مقام تربیت انسان ها، از عوامل موفقیت مربی، برخورداری از مهربانی و رحمت است و از این نظر، از عوامل موفقیت پیامبر؟ص؟ در تربیت مردم، خلق نیکو و رحمت مثال زدنی ایشان است.با توجه به آیات و روایات، صفت رحمه للعالمین بودن پیامبر؟ص؟، تمام عوالم و موجودات، ازجمله انسان را شامل می شود. به عبارت دیگر، مراد از رحمه للعالمین، فیض هستی به ظروف کاینات، عالم مادی و ماوراء طبیعت است که به واسطه پیامبر؟ص؟ در جمیع عوالم منتشر می گردد. لازمه بهره مندی از این رحمت، ارتباط با پیامبر؟ص؟ در قالب دعا و توسل است. ارتباط مزبور، زمانی موثر است که مورد قبول حضرت حق باشد؛ یعنی دعا و توسل از مجرای فیض پیامبر؟ص؟ و خاندان مطهر ایشان صورت گیرد. درنتیجه، می توان گفت نفس این ارتباط با خاندان پیامبر؟ص؟، که جلوه ای از رحمت الهی است، موجبات سعادت و تربیت بشر در ابعاد گوناگون را فراهم می کند.