مقایسه اثربخشی دو برنامه آموزش والدگری حمایتی و هدایت و مربیگری رفتار بر شایستگی والدینی مادران با کودک پسر قلدر

قلدری کودکان یکی از اشکال خشونت مورد توجه نهادهای ملی و بین المللی بوده است.رفتارهای برونی شده کودک در کاهش احساس شایستگی مادر موثر است. احساس شایستگی تاثیر زیادی بر کیفیت رفتار والد و کودک دارد. این مطالعه با هدف تعیین تفاوت اثربخشی دو برنامه والدگری حمایتی و مربیگری رفتار بر شایستگی والدینی مادران با کودک پسر قلدر طراحی شد.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. نمونه گیری به روش در دسترس و داوطلبانه با جایگزینی تصادفی در گروه ها در 3گروه انجام شد. در نهایت60 مادری که فرزند پسر 8 تا 10 سال آنها نمرات بالا در مقیاس قلدری مقیاس ایلی نویز کسب کردند در سال 1399 و در تهران برای پژوهش انتخاب شدند. سه گروه20نفره بصورت تصادفی در دو گروه مداخله و دیگری در گروه گواه گنجانده شدند.ابزار جمع آوری داده ها،مقیاس قلدری ایلی نویز Illinois Bullying Scale (IBS)، اسپلاگ و هولت(2001)و مقیاس احساس کفایت و رضایت از نقش والدینی The parenting sense of competence scale (PSOC) گیباد والتسون و وندرسمن (1978) بودند.هر دو گروه آزمون طی13جلسه تحت آموزش با برنامه والدگری حمایتی و هدایت رفتار قرار گرفتند.

بین اثربخشی برنامه والدگری حمایتی و هدایت رفتار بر شایستگی مادران با کودک قلدر در گروه های مداخله و گواه تفاوت معنی داری وجود داشت. (P<0/001).همچنین ، یافته ها نشان داد که برنامه هدایت رفتار (47.35±8.10, P<0/001) از برنامه والدگری حمایتی (39.60±9.15, P<0/001) موثرتر بود.

هر دو برنامه والدگری حمایتی و مربیگری رفتار بر افزایش شایستگی والدینی مادران با کودک پسر قلدر موثر بودند. به نظر می رسد که، آموزش مادران با فرزند دارای رفتارهای قلدری می تواند از استرسهای والدگری مادران کاسته و به بهبود رابطه مادر- فرزندی کمک کند.