بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر کارکردهای اجرایی در بهبود مولفه های مهارت حل مسئله دانش آموزان حساب نارساخوان پایه سوم

ناتوانی یادگیری تقریبا همیشه به افت تحصیلی منجر می شود. ناتوانی یادگیری به خصوص در حوزه ریاضی، نه فقط عملکرد و پیشرفت تحصیلی فرد، بلکه همه فعالیت های روزمره وی را نیز با مشکلات متعددی مواجه می سازد. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مبتنی بر کارکردهای اجرایی (شناختی و فراشناختی) در بهبود مولفه های مهارت حل مسئله (اعتماد به حل مسیله، سبک گرایش- اجتناب و کنترل شخصی) دانش آموزان حساب نارساخوان است. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است. نمونه آماری، شامل 30 دانش آموز است که از مدارس سطح شهر بیرجند با افراد واجد شرایط داوطلب، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. دانش آموزان گروه آزمایش، طی 32 جلسه به مدت دو ماه آموزش های لازم را دریافت کردند. در این مدت گروه گواه هیچ گونه برنامه و آموزش خاصی دریافت نکردند و به برنامه عادی کلاسی خود ادامه دادند. قبل و بعد از آموزش، از هردو گروه، پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. بعد از گذشت یک ماه از اجرای پس آزمون، آزمون پیگیری برگزار شد تا ماندگاری اثر آموزش نیز بررسی شود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مهارت حل مسئله هپنر (1982) استفاده شد. برای تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 و از نرم افزار 20 SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد آموزش کارکردهای اجرایی (شناختی و فراشناختی) موجب ارتقای مولفه های مهارت حل مسئله (اعتماد به حل مسئله (001/0>P)، سبک گرایش اجتناب (001/0>P) و کنترل شخصی (001/0>P))، فراگیری بهتر و مطلوب تر مفاهیم و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال حساب نارساخوان شد. این پژوهش نشان داد آموزش کارکردهای اجرایی (شناختی و فراشناختی) روشی موثر برای کاهش مشکلات ریاضی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان است.