تعیین واحدهای جریانی هیدرولیکی با بکارگیری روش شاخص زون جریانی و مقایسه آن ها با رخساره های الکتریکی و مقاطع میکروسکوپی در سازند سروک در یکی از میادین دشت آبادان

سرشت نمایی مخزن و تشخیص فاکتورهای اصلی کنترل کننده کیفیت مخزنی سهم مهمی در ارایه یک تصویر واقعی از ویژگی های مخزن دارد. سازند سروک از مهمترین سنگ های مخزن حوضه رسوبی زاگرس محسوب می شود و در چاه مورد مطالعه بر اساس لایه بندی، بافت، فسیل ها و ساختار رسوبی به سه رخساره مغزه تقسیم بندی می شود. در این مطالعه ابتدا با استفاده از داده های تخلخل و تراوایی مغزه یک چاه در این سازند به تعیین واحدهای جریانی هیدرولیکی بر اساس نشانگر زون جریانی پرداخته شد و سپس با مقایسه نتایج حاصل با مطالعات مقاطع نازک، عوامل موثر بر کیفیت هر واحد جریانی شناسایی شد. نتایج تعیین واحدهای جریانی هیدرولیکی بر مبنای نشانگر زون جریانی حاکی از وجود چهار واحد جریانی A، B، C و D در سازند سروک است که از واحد A تا D به ترتیب کیفیت مخزنی افزایش می یابد. سپس به تعیین رخساره های الکتریکی سازند سروک با بکارگیری داده های چاه پیمایی نوترون، چگالی و صوتی پرداخته شد که حاصل آن پنج رخساره الکتریکی EF1، EF2، EF3، EF4 و EF5 بود. با مقایسه رخساره های الکتریکی با واحدهای جریانی شناسایی شده و نتایج مطالعات مقاطع میکروسکوپی مشاهده گردید که سازند سروک به دلیل فرآیندهای دیاژنزی مختلفی مانند انحلال، سیمانی شدن و دولومیتی شدن دارای ناهمگنی بالایی در چاه مورد مطالعه است که با استفاده از مفهوم واحدهای جریانی و رخساره های الکتریکی و مقایسه با نتایج مطالعات مقاطع میکروسکوپی می توان بخش های مختلف این مخزن که دارای ویژگی های جریانی یکسانی هستند را از یکدیگر تفکیک کرد و نتایج را به چاه های فاقد مغزه در میدان مورد مطالعه تعمیم داد.