همبستگی رفتار اخلاقی با تاب آوری پرستاران: نقش میانجی پذیرش اجتماعی و اعتماد سازمانی

تاب‌آوری یکی ویژگی‌های مورد نیاز در حرفه‌مندان پرستاری است، لذا مطالعه عوامل پیش‌بینی‌کننده تاب‌آوری پرستاران به منظور ترغیب آن‌ها برای بروز رفتارهای مبتنی بر هنجارهای اخلاقی پذیرفته شده و تلاش برای نهادینه‌کردن این رفتارها جهت برقراری ارتباطات انسانی در سیستم‌های ارایه خدمات سلامت ضروری به نظر می‌رسد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی رفتار اخلاقی با تاب‌آوری پرستاران با تبیین نقش میانجی پذیرش اجتماعی و اعتماد سازمانی انجام شد.

این پژوهش به روش توصیفی همبستگی انجام گردید. نمونه‌ای متشکل از 195 نفر از پرستاران بیمارستان‌های آموزشی شهر بروجرد در سال 1399 به روش نمونه‌گیری در دسترس سهمیه‌ای به مقیاس‌های استاندارد رفتار اخلاقی (Swanson & Hill)، تاب‌آوری (Connor & Davidson)، اعتماد سازمانی (Paine) و پذیرش اجتماعی (Marlowe-Crowne) پاسخ دادند. روایی محتوا به روش کیفی، روایی سازه از طریق روایی همگرا و تشخیصی، پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی برای ابزارها اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار Smart Pls 3.5 انجام شد.

 در این مطالعه اصول مرتبط با ملاحظات اخلاقی از جمله محرمانه‌ماندن هویت مشارکت‌کنندگان، رضایت آگاهانه شرکت‌کنندگان در پژوهش و امکان خروج از روند تحقیق رعایت شد.

 رفتار اخلاقی با پذیرش اجتماعی به مقدار 51/0، با اعتماد سازمانی به مقدار 58/0 و با تاب‌آوری به مقدار 69/0، همبستگی معنی‌دار و مستقیم دارد. همچنین پذیرش اجتماعی به مقدار 62/0 و اعتماد سازمانی به مقدار 66/0، با تاب‌آوری همبستگی معنی‌دار و مستقیم دارند. نقش میانجی پذیرش اجتماعی، همبستگی رفتار اخلاقی با تاب‌آوری پرستاران را به مقدار 32/0 افزایش می‌دهد. همچنین نقش میانجی اعتماد سازمانی، همبستگی رفتار اخلاقی با تاب‌آوری پرستاران را به مقدار 38/0 افزایش می‌دهد.

با توجه به یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌شود مدیران بیمارستان‌ها به مولفه‌های رفتار اخلاقی و عمل به آن‌ها به خصوص در بخش پرستاری اهمیت دهند تا با تحت تاثیر قراردادن پذیرش اجتماعی و اعتماد سازمانی پرستاران، تاب‌آوری آن‌ها را در جهت مثبت تقویت نمایند.