بررسی فرآیند تهیه طرح های ساختاری - راهبردی و مطالعه تطبیقی و مقایسه ای محتوای طرح جامع و طرح ساختاری - راهبردی

افزایش روند شهرنشینی که امروزه به معضلی برای کشورهای در حال توسعه مانند ایران تبدیل شده است توجه ویژه به تدوین الگوی بهینه طرح های توسعه شهری را دوچندان می سازد. طرح های جامع شهری که خطوط و اصول کلیدی توسعه شهر را در گذشته مشخص می کردند، هم اکنون کارآیی لازم را برای مواجه با تحولات جدید شهرها و شهروندان از دست داده اند از سوی دیگر در طول چند دهه اخیر در سطح جهانی، برنامه ریزی شهری از حالت مجموعه ای از روش ها و فنون کاربردی به سطح یک دانش میان رشته ای ارتقاء پیدا کرده است که رابطه ای تنگاتنگ با نظریه های فل سفی و علوم اجتماعی دارد. هدف اصلی این مقاله بررسی فرآیند تهیه طرح های ساختاری - راهبردی و مطالعه تطبیقی و مقایسه ای محتوای طرح جامع و طرح ساختاری - راهبردی است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی است و تحقیق با استفاده از مطالعات اسنادی، مرور متون جهانی و یافته های حاصل از بررسی نتایج عینی و کالبدی- فضایی طرح های جامع شهری انجام شده است نتایج نشان می دهند که الگوی طرح جامع با توجه به نقص های اساسی که هم در مبانی نظری و هم در عرصه عمل توسعه شهری دارد فاقد کارآیی و کفایت لازم برای هدایت تحولات توسعه شهری است و رویکرد راهبردی بر اساس انعطاف پذیری، مبانی مشارکتی و آینده نگری، توان و ظرفیت لازم برای برنامه ریزی مطلوب و بهینه توسعه شهری در کشور را داراست ،