مولفه های ملموس شادزیستی در تحقق پویایی ذهنی ساکنین فضاهای مسکونی

مقدمه و هدف پژوهش:

 احساس شادی به عنوان یک پدیده روانشناختی و اجتماعی، تحت تاثیر تجربه های مستقیم و غیرمستقیم افراد از شرایط محیط است که انسان ها برای دستیابی به زندگی سالم و تداوم اجتماعی نیازمند آن می باشند. هدف پژوهش برمبنای مدل معنایی محیطی با هدف تبیین نقش مولفه-های کالبدی-عملکردی و معنایی شادزیستی در تحقق پویایی ذهنی ساکنین در فضاهای مسکونی می باشد.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر از نوع تحلیل محتوای کمی و گردآوری اطلاعات به شیوه استنادی-کتابخانه ای به همراه پیمایش میدانی و مصاحبه است. قلمرو پژوهش نظریه های مطرح در رابطه با شادزیستی از سال 2020- 1996 میلادی است.

یافته ها: 

نتایج پژوهش حاکی از آن است که بر اساس نظرات متخصصین گذشته تا امروز، شادزیستی؛ به کمک عواملی همچون، عناصر عینی، رفتاری و ذهنی مختص هر مکان حاصل می شود و برای رسیدن به شادزیستی، مولفه ی کالبدی (عینی) 80/55%، مولفه ی معنایی (ذهنی) 97/22% و مولفه ی رفتاری (عملکردی) 23/21% اهمیت توجه دارند. ولی طبق پیمایش میدانی و مصاحبه با متخصصین حاضر؛ مولفه های کالبدی به میزان 87/53% مولفه های معنایی 60/26% و مولفه های رفتاری 53/19% در شادزیستی موثر هستند و این دو دیدگاه دارای 95% انطباق می باشند.

لذا طبق نظر متخصصین پیشین و حاضر، بطور متوسط، میانگین درصد تاثیر عوامل؛ عینی 82/54%، ذهنی80/24% و رفتاری 38/20% به طور موثر از مقولات تشکیل دهنده عوامل شادزیستی در تحقق هوشیاری ذهنی ساکنین در فضاهای مسکونی می باشند.