طراحی صحنه ی تئاتر با تاکید بر آراء آناکساگوراس

صحنه پردازی تیاتر همواره حاصل ترکیب دو حوزه هنر و علم بوده است. در این میان یکی از حوزه های بنیادینی که باعث غنای طراحی صحنه می شود، فلسفه است. قلمروی که می تواند به عنوان ضلع سوم مثلث کمال در صحنه پردازی، وارد عمل شده و منجر به تکامل این حوزه در تیاتر و هنرهای نمایشی شود. این نوشتار تلاش دارد تا با گذری اجمالی بر فلسفه آناکساگوراس این ایده را مطرح کند که می توان از فلسفه و برخی مفاهیم بنیادین آن، به صورت مستقیم در صحنه پردازی تیاتر بهره برد و باعث توسعه هرچه بیشتر آن شد. برای این منظور، آناکساگوراس نمونه ی بی نظیری در پرداختن به چنین ایده ای به شمار می رود. او از یک سو آشنایی کامل و بی واسطه ای با تیاتر و نمایشگران یونانی از جمله اوریپید داشت و از سوی دیگر در زمره ی یکی از دانشمندان و فلاسفه بزرگ یونان باستان به شمار می رفت. آن چه مسلم است پرداختن به تمام ابعاد نظریات فلسفی و علمی آناکساگوراس در این نوشتار امکان پذیر نبوده و نگارنده تلاش کرده است به اجمال به معرفی برخی مفاهیم کلی نظریات این فیلسوف یونانی پرداخته و آن ها را با فرایند خلق صحنه پردازی تیاتر تطبیق دهد.