رخداد تئاتر در فلسفه ی آلن بدیو

آن چه در این مقاله بدان خواهیم پرداخت، بررسی جایگاه تیاتر در آراء آلن بدیو فیلسوف معاصر فرانسوی است. بدیو شاید تنها فیلسوفی در دوران معاصر است که کماکان فلسفه را به مثابه ی جست وجوی حقیقت می خواهد. وی ابتدا از چهار حوزه ی علم، سیاست، هنر و عشق نام می برد که به نوعی یادآور تقسیم بندی های افلاتونی درباره ی انسان و جهان است و پس از آن اعلام می کند حقیقت ها تنها در این چهار حوزه است، که رخ می دهند. در مورد هنر تیاتر نیز تزها و ایده هایی خلاف عرف و معمول جهان هنر و فلسفه دارد که فهم و درک آن ها تا حدود زیادی مستلزم آشنایی هر چند مقدماتی با مفاهیم اصلی دستگاه فکری و فلسفی اوست. رخداد تیاتر راستین در نظر بدیو نوعی کنش اشتراکی و همگانی خلاق است که سوژه خاص خود را پدید می آورد و در هر بار اجرای متن تیاتری، ایده ی درون متن تکمیل می گردد. بدیو بر آن است که تیاتر فکر می کند و هر چند تا حدودی زیادی به دولت وابسته است اما می تواند و باید دست به افشای حدود آن بزند، سوژه تیاتری خود را پدید آورد و تغییر جدید با خلق امری نو ایجاد کند. در نهایت گفتنی ست که آغازگاه این بحث فلسفه است و این نوشته به نوعی از فلسفه ی بدیو به سمت هنر تیاتر حرکت می کند.