طراحی مبلمان شهری مناسب با رویکرد پیاده مداری (موردمطالعه: محله صادقیه تهران)

مبلمان شهری رایج ترین مفهوم کاربردی تجهیزات شهری است و زمانی این اجزا و امکانات مبلمان شهری تلقی می شوند که اولا، در فضاهای باز شهری مکان یابی شده و کارکرد عمومی داشته باشند و دوم اینکه ، وجود آن ها در فضای شهری نیازی از نیازهای عمومی شهروندان را تامین کنند. پژوهش حاضر باهدف طراحی مبلمان شهری مناسب در مسیر پیاده راه ها در محله صادقیه صورت گرفته است. روش پژوهش به دو صورت عملی و نظری صورت گرفته است . در بعد نظری اصلی ترین روش پژوهش اسنادی است. درروش اسنادی از روش ترکیبی توصیفی-تحلیلی و مشاهده غیرمستقیم (پرسش نامه) استفاده شده داست. داده های به دست آمده توسط ضریب همبستگی پیرسون و همچنین تحلیل عاملی صورت گرفته و ارزش گذاری آن ها با استفاده از طیف لیکرت 5 گزینه ای صورت گرفته است و بررسی پایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به دست آمده است. در تحلیل عاملی 4عامل (اجتماعی-اقتصادی، کالبدی-فضایی، دسترسی ترافیکی، طراحی شهری) به عنوان مهم ترین عوامل شکل گیری طراحی مناسب مبلمان شهری شناسایی شدند که یافته ها نشان می دهد که عامل طراحی شهری شامل: زیبایی شناختی، کیفیت مبلمان شهری، حس مکان درمسیرپیاده راه ها، اثربخشی طبیعت در فضای شهری و حضور یکپارچگی مبلمان شهری مهم ترین عوامل در طراحی مبلمان شهری محدوده موردمطالعه می باشند. براین اساس می توان گفت که تاثیر رنگ ها در محیط شهری ، وجود فضا های مکث برای استراحت و توقف در محیط، مدرن بودن و جدید بودن مبلمان، زیبا سازی محیط با استفاده از نور مناسب طبیعی و مصنوعی، زیباسازی پیاده راه با استفاده از رنگ های متنوع و آرامش بخش و وجود پیاده راه های بزرگ به عنوان مهم ترین، عوامل مطلوب در طراحی و مناسب سازی مبلمان شهری درمسیرپیاده راه محدوده موردمطالعه شناسایی گردیده است.