تحلیل عدالت فضایی شهرستان های استان اردبیل در بخش شاخص های بهداشتی- درمانی با استفاده از مدل Vikor

 جهان امروز با توجه به گسترش روز افزون شهرنشینی، توسعه فیزیکی و پیچیدگی ساختار فضایی - کالبدی شهرها، تعمیق و گسترش تقسیم کار اجتماعی، اقتصادی و بروز انواع آلودگیها و بیماریهای مرتبط با موارد مذکور، بیش از هر دوره دیگری وابسته به خدمات مختلف در راستای عدالت فضایی می باشد. در این میان خدمات بهداشتی درمانی با توجه به نقش مهم خود در ارتقای سلامت جامعه و افزایش کیفیت زندگی از اهمیت خاصی برخوردار است. مهم ترین هدف پژوهش تحلیل عدالت فضایی شهرستان های استان اردبیل در بخش شاخص های بهداشتی- درمانی می باشد.

 روش پژوهش در این مقاله مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی است. گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای بوده است. در تحلیل داده-ها، ابتدا به کمک روش بی مقیاس سازی معمولی، داده های تحقیق نرمالایز و همسان سازی شده، سپس با استفاده از ضریب آنتروپی شانون، به وزن دهی شاخص ها اقدام گردیده و نهایتا" با بهره گیری از مدل Vikor، به رتبه بندی شهرستان های استان پرداخته شده است.

با توجه به نتایج و رتبه بندی مختلف شهرستان های استان اردبیل در هریک از شاخص ها، می توان گفت که شاخص های سیمای خدمات بهداشت و درمان مورد بررسی در این پژوهش به صورت مناسب و عادلانه در بین شهرستان های استان اردبیل توزیع نشده اند. به نوعی بی نظمی در پراکنش مراکز خدمات رسانی بهداشتی درمانی در سطح شهرستانهای استان اردبیل به چشم می خورد. نتایج محاسبات مدل ویکور نشان می دهد که  استان اردبیل و پارس آباد به عنوان استان نسبتا برخوردار و کوثر، نیر و سرعین به عنوان شهرستا ن های محروم شناخته شدند.