تاثیر مشارکت خانواده در درمان شناختی-رفتاری کودکان مبتلا به اختلال وسواس-جبری

اختلال وسواس-جبری یک بیماری روانی شدید و طولانی مدت است که با رنج قابل ملاحظه و افت عملکرد همراه است. بر این مبنا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر درمان شناختی-رفتاری خانواده -محور بر علایم و عملکرد کودکان دارای اختلال وسواس-جبری انجام شد.

طرح پژوهش از نوع روش نیمه آزمایشی طرح تک موردی (تک آزمودنی) بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کودکان دارای اختلال وسواس-جبری در محدوده سنی 7 تا 12 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک های روانپزشکی شهر اهواز در زمستان 1398 (مراحل پیگیری فروردین 1399) بودند. در صورت تایید تشخیص اختلال وسواس- جبری، با روش نمونه گیری در دسترس چهار کودک (و مادران شان) انتخاب و تحت مداخله درمانی 12 جلسه ای شناختی- رفتاری خانواده -محور قرار گرفتند. در این پژوهش از مقیاس ه ای وسواس-جبری ییل براون کودک و تاثیر اختلال وسواس-جبری کودک استفاده و برای تجزیه و تحلیل داده ها، روش های ترسیم دیداری یا تحلیل نمودار گرافیکی، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی بکار گرفته شد.

نتایج به دست آمده نشان داد شاخص پایا در مرحله درمان و پیگیری برای علایم و عملکرد معنی دار می باشد (05/0<p). درصد بهبودی کلی نیز نشان داد اثربخشی درمان شناختی-رفتاری خانواده - محور بر علایم و عملکرد کودکان دارای اختلال وسواس-جبری بر اساس طبقه بندی بلانچارد برای چهار کودک در مرحله درمان و پیگیری، در طبقه درمان موفق قرار گرفت.

درمان شناختی-رفتاری خانواده-محور می تواند بر علایم و عملکرد کودکان دارای اختلال وسواس- جبری سودمند و کارآمد باشد.