وضعیت سرمایه اجتماعی ایرانیان

سرمایه اجتماعی سازه یا مفهومی پیچیده و چند بعدی است و به پدیده ای دلالت دارد که منبع اصلی زایش آن، حوزه تعاملات اجتماعی است. سرمایه اجتماعی را می توان بعنوان منابعی در نظر گرفت که در نتیجه روابط اجتماعی در گذشته ایجاد شده و در زمان حال، کنش جمعی را تسهیل می نمایند. ما در این پژوهش به دنبال توصیف وضعیت سرمایه اجتماعی با تکیه بر چهار مولفه اصلی تشکیل دهنده آن یعنی اعتماد اجتماعی، شبکه روابط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و هنجارهای اجتماعی در کشور ایران در سال 1393 هستیم. این پژوهش از نوع مطالعات کمی - توصیفی می باشد که از طریق پیمایش و با ابزار پرسشنامه و در قالب یک مطالعه مقطعی در آذر و دی ماه سال 1393 صورت پذیرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل افراد 15 سال و بالاتر ساکن در مناطق شهری و روستایی کشور ایران می باشد. در این پژوهش، با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک و خوشه ای، تعداد 37 هزار و 200 نفر بعنوان حجم نمونه از سراسر ایران انتخاب گردیدند. یافته ها نشان دادند که مردم ایران به افراد و گروه های نزدیک تر، اعتماد بیشتری دارند، در فعالیت های جمعی آنها بیشتر مشارکت می کنند و در صورت لزوم، حمایت اجتماعی بیشتری از ایشان بعمل می آورند. از این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که وضعیت سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی در ایران متفاوت است و مردم دارای سرمایه اجتماعی درون گروهی بیشتری می باشند.