بررسی روش تامین مالی خارجی پروژه های شهرداری

در پروسه‌ توسعه کشور و اجرای پروژه‌های عمرانی تاثیرگذار در ارتقای زیرساخت‌های تولیدی، یکی از مهمترین و حساسترین قسمت‌هایی که مورد تمرکز مدیران و سیاستگذاران نظام تولید قرار می‌گیرد، فراهم کردن و تامین سرمایه اولیه است. یکی از روش‌ها از بین راه‌های مختلف تامین مالی دولت جهت پیشبرد پروژه ها، فراهم کردن زمینه برای تامین منابع مالی از خارج کشور است. موضوع ثابتی که در برنامه‌های بودجه سالیان قبل، قید شده و دولت موظف به طراحی و ارتقای نظام تامین مالی خارجی شده است. شهرداری به منظور تامین نیازهای مالی جاری و عمرانی خود، از منابع داخلی (درآمد عملیاتی، بودجه عمومی، اندوخته ها و غیره) و منابع خارج از شهرداری، استفاده میکند. منابع داخلی شهرداری به طور معمول پاسخگوی نیازهای مالی آن نیست؛ در نتیجه شهرداری امکان اجرای پروژه های شهری که حیات شهر به آنها وابسته است را نخواهد یافت. لذا به ناچار، از طریق تعامل با نظام مالی خارج از منابع خود، اقدام به تامین مالی پروژه ها مینماید. شهرداریها برای تامین نیازهای مالی خود از موسسات مالی فعال در بازارهای مالی مثل بانکها یا بازار سرمایه در بازارهای مالی، اعتبار دریافت کرده و وجوه مورد نیاز خود را به دست میآورند. وجوه نقد به دست آمده، در عملیات جاری و عمرانی آن به کار گرفته میشوند؛ در نتیجه، درآمدی حاصل میشود یا خدمتی در شهر ارایه میگردد. این پژوهش در پی درک تعامل شهرداری با نظام مالی بوده تا جایگاه تامین مالی خارجی در این زمینه و کارایی آن مشخص گردد.