ارائه رهیافتی جامع به منظور دستیابی به آموزش اثربخش محیط زیست

مهم ترین راه دغدغه مند ساختن مردم در قبال حفاظت محیط زیست، آموزش فراگیر است. نوشتار حاضر با هدف گفتمان سازی و در پاسخ به سوال چیستی آموزش اثربخش محیط زیست صورت گرفت. این پژوهش به روش تحلیل اسنادی در بین اسناد ملی و بین المللی، مقالات و کتب حوزه آموزش محیط زیست انجام شد و بررسی ها تا حد اشباع نظری ادامه یافت. نتایج حاکی از آن بود که در بعد نظری، آموزش اثربخش محیط زیست مجموعه ای درهم تنیده از ادراکات، تفسیرها و تحلیل های مربوط به فرآیند انتقال بینش، نگرش و کنش فعال محیط زیستی می باشد و در بعد اجرایی شامل مقوله هایی از جمله برنامه ریزی کلان توسط سیاست گذاران و مسیولین، تولید محتوا و کاربست دانش دریافت شده توسط فراگیران در سطوح مختلف جامعه است. آموزش اثربخش می تواند سیاست گذاری، تدریس و هدایت شود، هم چنین هادی تحقیقات باشد. در حال حاضر قلمرو پژوهشی آموزش محیط زیست با مشکلی به نام «بیش حقیقت گرایی»، به معنای انباشت انبوهی در هم ریخته از اطلاعات، مواجه شده است. از این رو، اهمیت جستار حاضر در ارایه رهیافتی جامع در قالب الگوی مفهومی است که به حقایق، توصیفات، تحلیل ها، تفاسیر و انتقادات انسجام بخشیده و ذیل ویژگی ها، استراتژی ها، بازوهای اجرایی و نتایج آموزش اثربخش محیط زیست را شفاف می سازد. در پایان پیشنهادهایی جهت پژوهش های آتی ارایه گردیده است.