اثر هشت هفته فعالیت بدنی اجباری همراه با مصرف ژل رویال بر سطح افسردگی و اضطراب و ظرفیت آنتی اکسیدانی در موش های آلزایمری شده با تری متیل تین

هدف از این پژوهش، بررسی نقش حفاظتی ژل رویال به عنوان آنتی اکسیدان بر اختلالات رفتاری افسردگی و اضطراب ناشی از سم تری متیل تین و سطح آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در موش های آلزایمری شده با تری متیل تین پس از هشت هفته تمرین اجباری شنا بود.

تحقیق حاضر به صورت تجربی با 48 سر موش صحرایی نر انجام شد؛ که تعداد 40 سر از موش های صحرایی به وسیله تری متیل تین القای آلزایمر شدند. در ادامه موش های صحرایی به طور تصادفی به 6 گروه: کنترل سالم، کنترل آلزایمر، آلزایمر-تمرین اجباری، آلزایمر-ژل رویال، آلزایمر-شم و آلزایمر-تمرین اجباری-ژل رویال تقسیم شدند. آزمون ارزیابی افسردگی با شنای اجباری و آزمون ارزیابی اضطراب در ماز بعلاوه (صلیبی) مرتفع و بررسی میزان بیان ژن های SOD و GPX با تکنیک ریل تام (Real Time PCR) انجام شد برای کمی سازی مقادیر بیان ژن های هدف از فرمول ΔΔCt-2 استفاده گردید. با توجه به غیر طبیعی بودن توزیع مقادیر بیان ژن در برخی از گروه ها، از روش آماری غیر پارامتریک کروسکال والیس توسط نرم افزار SPSS version 20 استفاده شد.

تفاوت معنی دار در گروه ها به تفکیک متغیرهای وابسته با (05/0>p) نشان داد که تمرین شنا توام با مصرف ژل رویال باعث کاهش افسردگی و اضطراب شد و تمرین شنا تاثیر معنی داری بر SOD,GPX اعمال نکرد؛ اما مصرف ژل رویال به تنهایی، شاخص SOD و GPX را افزایش داد.

تجویز تری متیل تین سبب بروز رفتارهای شبه افسردگی و اضطرابی در موش های صحرایی گردید. به نظر می رسد که این حجم از پروتکل اعمال شده تمرین اجباری شنا برای رت های آلزایمری تاثیر مثبتی بر شاخص های آنتی اکسیدانی نداشته است؛ اما تاثیر مثبت مصرف ژل در افزایش SOD,GPX محرز گردید و مصرف ژل رویال با خاصیت آنتی اکسیدانی و تلفیق ورزش اجباری با مصرف مکمل ژل رویال قابلیت تعدیل خلق را در مدل حاضر دارد و می تواند به عنوان یک روش سودمند مورد انسانی قرار گیرد.