اثر دوره تمرین هوازی هم حجم تک و دو جلسه ای در روز بر سیستم عصبی اتونوم قلبی در مردان جوان غیر ورزشکار: تحلیل خطی و غیرخطی تغییرپذیری ضربان قلب

اجرای مطلق تمرین هوازی در مطالعات صورت گرفته بدون در نظرگیری ریتم شبانه روزی ضربان قلب با پاسخ های متفاوت و غیرقابل مقایسه ای در تغییرپذیری ضربان قلب همراه بوده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین هوازی هم حجم تک و دو جلسه ای در زمان های مختلف روز بر سیستم عصبی اتونوم قلبی در مردان جوان غیر ورزشکار بود.

48 مرد جوان غیرورزشکار در گروه های پژوهش (کنترل=12 نفر، تمرین هوازی تک جلسه ای صبح= 12 نفر، تمرین هوازی تک جلسه ای بعد از ظهر= 12 نفر و تمرین هوازی دوجلسه ای صبح و بعد از ظهر= 12 نفر) تقسیم شدند. گروه های تمرین تک جلسه ای فعالیت 60 دقیقه ای و گروه تمرین دو جلسه ای در روز، فعالیت دو نوبتی 30 دقیقه ای در روز با شدت 60 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه به مدت سه هفته با روزهای متوالی اجرا کردند. شاخص های تغییرپذیری ضربان قلب (SDNN، rMSSD، LF، HF، LF/HF، SD1، SD2 و SD1/SD2) با استفاده از هولتر مانیتور قلبی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.

تمرین هوازی بر تمامی شاخص های تغییرپذیری ضربان قلب تاثیر معنی داری دارد (01/0=p). تمرین صبح بر شاخص های SDNN، rMSSD، SD1، SD2 اثر افزایشی و بر شاخص LF اثر کاهشی و تمرین بعد از ظهر بر شاخص های HF اثر افزایشی و LF/HF اثر کاهشی و تمرین صبح و بعد از ظهر بر شاخص  SD2/SD1اثر کاهشی، بارزتری نسبت به دو گروه دیگر دارند (01/0=p).

احتمال می رود برنامه ی تمرین هوازی تک جلسه ای در نوبت صبح بر عملکرد سیستم اتونوم قلبی تاثیر بهتری داشته باشد.