نقش تلفیق برنامه درسی با انواع گردشگری در ساحتهای تربیتی دوره ابتدایی (مطالعه موردی: اساتید و دانشجویان دکتری دانشگاه علامه طباطبائی)

این پژوهش به بررسی نقش برنامه درسی تلفیقی با انواع گردشگری در ساحتهای تربیتی دوره تحصیلی ابتدایی پرداخته است. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعه آماری اساتید و دانشجویان سه رشته برنامه ریزی درسی، مدیریت آموزشی و مدیریت گردشگری دانشگاه علامه طباطبایی هستند. نمونه آماری طبق جدول کرجسی و مورگان و با به کارگیری روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی به تعداد  108 نفر تعیین شد. نتایج این تحقیق در دو بخش توصیفی و استنباطی، بررسی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آماره های توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار برای متغیرهای تحقیق ارایه می شوند. در بخش استنباطی از تکنیکهای تحلیل عاملی تاییدی با کمک نرم افزار LISREL نسخه 10/2 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که داده های مدل تحقیق با ساختار عاملی و زیربنای نظری پژوهش برازشی مناسب دارد. همچنین با توجه به نتیجه آزمون تی می توان گفت همه فرضیه های تحقیق، در سطح اطمینان 95% مورد تایید قرار گرفته اند. بر این اساس تلفیق گردشگری مذهبی با برنامه درسی در ساحت تربیت اعتقادی، عبادی و اخلاقی، تلفیق گردشگری کسب و کار و علمی - آموزشی با برنامه درسی در ساحتهای تربیت اقتصادی و حرفه ای و تربیت علمی و فناوری، تلفیق گردشگری اجتماعی - تاریخی با برنامه درسی در ساحت تربیت اجتماعی و سیاسی، تلفیق گردشگری تفریحی - طبیعت گردی با برنامه درسی در ساحت تربیت زیستی و بدنی و تلفیق گردشگری فرهنگی - هنری با برنامه درسی در ساحت تربیت هنری و زیبایی شناختی، منجر به تحقق پذیری اهداف ساحتهای مربوط به آنها می شود.