بررسی عوامل موثر بر شکل گیری اعتماد اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران

پژوهش حاضر ارایه الگویی برای شکل‌گیری مدل اعتماد اجتماعی دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه بود. پژوهش حاضر ازلحاظ  هدف از نوع کاربردی، برحسب نوع داده‌ها ،ترکیبی (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی متوالی بود. روش پژوهش حاضر در بخش کیفی تحلیل محتوایی و در بخش کمی پیمایشی بود. حجم نمونه در بخش کیفی مشارکت‌کنندگان در مصاحبه 14نفر از صاحب‌نظران، خبرگان و کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت بودند که به‌طور هدفمند انتخاب شدند و با آن‌ها مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. همچنین در بخش کمی جامعه آماری شامل مدیران  و معاونین مدارس متوسطه دوم شهر تهران بود  که تعداد آن 380 نفر بودند. ابزار گرداوری داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه  نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه‌ها  شامل اعتماد اجتماعی  از نتایج مصاحبه و مبانی نظری پیشینه پژوهش بر مبنای مقیاس 5گزینه‌ای لیکرت  طراحی شده بود.  برای تحلیل داده‌های پژوهش از روش تحلیل عاملی اکتشافی و مدل ساختاری  با استفاده از نرم‌افزارAMOS اجرا شد. یافته‌های این تحقیق عبارت‌اند از اینکه در شکل‌گیری اعتماد اجتماعی دانش‌آموزان، عواملی همچون مثبت‌اندیشی، انضباط اجتماعی، احترام، تعهد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انعطاف‌پذیری، حمایت اجتماعی، کمال‌گرایی، ثبات هیجانی، خودکارآمدی، اعتمادبه‌نفس، انضباط کاری، پشتکار، مهربانی و تواضع شناسایی گردید و بر اساس تحلیل آماری استنباطی در بخش کمی مورد تایید قرار گرفتند. بنابراین برای اینکه شکل‌گیری اعتماد اجتماعی دانش‌آموزان در مدارس رشد و توسعه پیدا کند، باید تمام عوامل مطروحه در مدارس به‌طور هماهنگ توسعه پیدا کنند.