مروری بر بیماری کووید-19 در کودکان

در سال 2020-2019 کروناویروس جدیدی به عنوان عامل عفونت های حاد تنفسی متعددی به نام SARS-CoV-2 تحت عنوان COVID-19 شناخته شد. تابه حال بیش از 200 میلیون مورد بیماری گزارش شده است. بیماری عمدتا از طریق ترشحات و قطرات درشت و ریز تنفسی و حتی ذرات بسیار ریز معلق در هوا و یا تماس مستقیم انتقال می یابد. انتقال عفونت 3-2 روز قبل الی 14-7 روز پس از بروز نشانه های بیماری عارض می-گردد. تماس طی 14-2 روز از شروع علایم در فرد مبتلا می تواند فرد را در معرض ابتلا قرار دهد. علایم در کودکان معمولا بین 14-2 روز بعد از تماس ظاهر می شود. اگرچه سیر بیماری در کودکان بسیار ملایم تر و خفیف تر از بالغین می باشد و اکثر کودکان بدون علامت هستند ولی علایم خفیف مشابه سرماخوردگی شامل؛ تب، بی حالی، خستگی، بی اشتهایی، سرفه و رینوره و یا علایم گوارشی به صورت؛ استفراغ، اسهال و درد شکم از مشکلات شایع کودکان است. درگیری پوستی به صورت راش ماکولوپاپولر منتشر، پتشی و کهیر بوده و درگیری انواع سطوح مخاطی دیده می شود. در تعداد کمی از بیماران درگیری قلبی و سایر اعضای بدن به صورت درگیری قلبی، پوستی و... در مرحله دوم بیماری به صورت سندرم وابسته به کووید-19 به نام Multisystem-inflammatory syndrome (MIS-c)  اتفاق می افتد. برمبنای احتمال جداسازی ویروس یا آنتی بادی اختصاصی، یافته های رادیولوژیکی ریه و یا سایر نشانه های بالینی، تماس نزدیک با بیمار مشکوک یا بیمار قطعی مبتلا، تشخیص بیماری به سه گروه؛ قطعی، محتمل و مشکوک دسته بندی می شود. موارد مشکوک دارای علایم و موارد محتمل دارای تغییرات رادیولوژیک مطرح کننده بیماری هستند. بهترین روش تشخیص بیماری RT-PCR نازوفارنکس است. در بیماران دچار اسهال RT-PCR مدفوع نیز کمک کننده است. تصویربرداری قفسه سینه برحسب بیمار انجام می شود. برای جلوگیری از انتقال عفونت، در افراد مبتلا انجام قرنطینه مناسب لازم است. عفونت و بیماری کووید-19 مانند عمده موارد بیماری های ویروسی درمان اختصاصی ندارد. درمان بیماران در موارد علامت دار حمایتی با تامین آب، الکترولیت ها و کالری مناسب می باشد. در موارد شدید بیماری، علاوه بر اکسیژن درمانی و درمان حمایتی از داروهای غیراختصاصی ضدویروسی مانند رمدسیویر یا فاویپیراویر و...، درمان جایگزینی دیگر مانند کورتیکواسترویید و IVIG و... استفاده می شود. جهت پیشگیری از بیماری، علاوه بر رعایت فاصله مناسب اجتماعی و استفاده از ماسک و دستکش، واکسن های متعددی مطرح شده اند که تاکنون هیچ یک در سن زیر 18 سال توصیه نشده اند.