اثر منبع و میزان مصرف کودهای آلی بر عملکرد دانه و کیفیت ارقام بومی و اصلاح شده برنج (.Oryza sativa L)

به منظور مقایسه دو رقم برنج هاشمی (بومی) و گیلانه (اصلاح شده) از نظر پاسخ به منابع کودی و میزان مصرف کودهای آلی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های 1397 و 1398 در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کود مرغی (5/2، 5 و10 تن در هکتار)، کود گاوی (5، 10 و 20 تن در هکتار)، کود گوسفندی (10، 20 و40 تن در هکتار) و دو تیمار شاهد (با مصرف کودهای شیمیایی و بدون مصرف کود) بودند. نتایج نشان داد که اثر نوع کودهای آلی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ارقام برنج معنی دار بود. در بین کود های آلی، در تیمار 20 تن در هکتار کود گاوی حداکثر تعداد پنجه بارور در بوته (14)، تعداد خوشه در مترمربع (240) و عملکرد دانه (3643 کیلوگرم در هکتار) برای رقم هاشمی و حداکثر تعداد پنجه بارور در بوته (17)، تعداد خوشه در مترمربع (252) و عملکرد دانه (4760 کیلوگرم در هکتار) برای رقم گیلانه به دست آمدند. تیمارهای آزمایشی بر نمره ژلاتینی شدن دانه برنج اثر معنی داری داشته، حداکثر مقدار آن در تیمار 20 تن کود گاوی در رقم هاشمی (3670 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمار 20 تن در هکتار کود گاوی نسبت به سایر منابع کودهای آلی، به دلیل افزایش 60 و 64 درصدی عملکرد دانه نسبت به تیمار بدون مصرف کود و جبران 86 و 88 درصدی عملکرد دانه نسبت به تیمار کود شیمیایی (به ترتیب در ارقام برنج هاشمی و گیلانه)، برتری داشت.