تاثیر استفاده از سطوح مختلف سیلاژ چغندر علوفه ای در جیره بر عملکرد و ویژگی های لاشه بره های پرورای کبوده شیراز

در این پژوهش امکان جایگزینی سیلاژ چغندر علوفه‏ ای به نسبت‏ های صفر، 25، 50 و 75 درصد بر اساس ماده خشک در بخش کنسانتره‏‏ای جیره پرواری بره ‏های نر کبوده شیراز (علوفه: کنسانتره در جیره 40:60 درصد) ارزیابی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار آزمایشی و 10 تکرار انجام شد. ترکیبات شیمیایی سیلاژ و عملکرد بره ‏ها مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان دوره تمامی بره ها کشتار شدند و ویژگی ‏های لاشه و گوشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. ترکیب شیمیایی سیلاژ شامل ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی به ترتیب برابر 25، 16، 12/7، 1، 41 و 30 درصد ماده خشک به دست آمد. میانگین های وزن اولیه، وزن پایانی، افزایش وزن روزانه و بازده خوراک در تیمارها تفاوت معنی داری نداشتند (0/05p>). میانگین ماده خشک مصرفی روزانه در تیمارهایی که سیلاژ چغندر علوفه ای مصرف کرده بودند (25، 50 و 75 درصد به ترتیب 1160/00، 1147/3، 1091/9 گرم) به صورت معنی داری نسبت به تیمار شاهد (1298/80گرم) کاهش داشت (0/05p<)، میانگین ضریب تبدیل خوراک در تیمار با 50 درصد جایگزینی سیلاژ چغندر علوفه ای (8/4) نسبت به تیمار شاهد (5/7) کاهش معنی داری نشان داد (0/05p<) اما میانگین ضریب تبدیل خوراک تیمارهای 25 و 75 درصد جایگزینی سیلاژ چغندر علوفه ای با تیمار شاهد و همچنین با تیمار 50 درصد سیلاژ چغندر علوفه ‏ای تفاوت معنی‏ داری نداشت (0/05p>). ویژگی های لاشه و گوشت تحت تاثیر تغذیه سیلاژ چغندر علوفه ای قرار نگرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از سیلاژ چغندر علوفه ای در تغذیه بره های پرواری بدون تاثیر منفی بر عملکرد و ویژگی‏ های لاشه تا سطح 75 درصد جایگزین بخش کنسانتره جیره امکان پذیر است.