ساخت و اعتباریابی ابزار برای اندازه گیری پذیرش فناوری اطلاعات در کارکنان سازمان های ورزشی ایران

اغلب مشاهده می شود که پژوهشگران کشورمان در نبودن مقیاس های معتبر و باثبات داخلی، از پرسشنامه های ساخته شده خارجی به وفور به عنوان ابزار اندازه گیری در مطالعات استفاده می کنند. بنابراین، هدف این پژوهش ساخت ابزار معتبر و باثباتی است که با آن بتوان نگرش کارکنان سازمان ورزش کشورمان را در زمینه اهمیت و نقش پذیرش فناوری اطلاعات که امروزه در زمینه انجام وظایفی که در ساعات کار و یا در خانه به عهده دارند اندازه گیری کند. دقتی که در شیوه ساخت این ابزار به کار گرفته شده است احتمال این که بتواند مورد استفاده پژوهشگران کشورمان قرار بگیرد و آن ها را از استفاده از ابزارهای بیگانه بی نیاز سازد وجود خواهد داشت. در ساخت این ابزار از روش پژوهش کیفی برای مطالعه نگرش خبرگان در مورد تهیه سوالات مقدماتی و از روش کمی برای گردآوری و تحلیل آماری داده ها استفاده شده است. ابتدا بامطالعه پیشینه پرسشنامه ای مقدماتی حاوی 27 سوال به منظور اندازه گیری عامل های پذیرش فناوری اطلاعات تهیه و اعتبار صوری و محتوایی این سوالات مورد قضاوت خبرگان قرار گرفت. سپس طی یک مطالعه کمی نمونه ای اولیه به حجم 150 نفر از جامعه آماری جهت محاسبه ثبات درونی به سوالات پرسشنامه مقدماتی پاسخ دادند. آنگاه در یک تحلیل عامل اکتشافی که داده ها به شیوه متعامد چرخش داده شده بودند، ابعاد پذیرش فناوری اطلاعات استخراج و پرسشنامه نهایی به تعداد 11 سوال ساخته شد. پس از انجام تحلیل عامل تاییدی، پرسشنامه نهایی بین نمونه اصلی به حجم 365 نفر از کارکنان توزیع شد. نتایج تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی نشان داد که ابزار ساخته شده از پایایی و اعتبار کافی برای اندازه گیری نگرش کارکنان در مورد اهمیت پذیرش فناوری اطلاعات برخوردار است. بنابراین، از این ابزار کاربران می توانند برای اندازه گیری اهمیت پذیرش و تامین زیرساخت ها و آموزش های لازم در راستای استفاده کارآمد کارکنان از فناوری اطلاعات استفاده کنند.