روش تفسیری علامه طباطبایی در تفسیر البیان فی الموافقه بین الحدیث و القرآن
علامه طباطبایی پیش از نگارش تفسیر المیزان در قم، تفسیر دیگری با نام تفسیر البیان فی الموافقه بین الحدیث و القرآن در زادگاهش تبریز نگاشت و این تفسیر پایه های اولیه المیزان محسوب می شود. سبک آن چنین است که علامه، ابتدا تفسیر به نسبت کوتاهی از آیات، با محوریت روش قرآن به قرآن آورده و آن گاه روایات مرتبط را ذکر کرده و سپس تلاش داشته که میان آیات و روایات سازگاری ایجاد کند. چنان که از عنوان این تفسیر پیداست، روایات نقش موثری در تفسیر آیات دارند، اما به این معنا نیست که متوقف بر روایات بوده، بلکه مشتمل بر روش های گوناگون و متنوع تفسیری است که عبارتند از: تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر قرآن با حدیث، تفسیر قرآن با قواعد ادبی، تفسیر قرآن با لغت، و تفسیر قرآن با عقل.
-
تحلیل روابط بینامتنی «اعلام انتصاب امام علی (ع) به وصایت و پیامدهای آن» در بیت هایی از غدیریه ناصر خسرو و خطبه غدیر
فرشته سادات عقیلی تکیه، غفار برج ساز*،
فصلنامه تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، زمستان 1402 -
میانه روی در تغذیه؛ چیستی، چگونگی و چرایی آن از منظر روایات
سعیده موسوی، *
نشریه قرآن و طب، بهار 1403