تاریخ شفاهی، مقدمه ای بر مدیریت دانش

اهمیت ضبط، ثبت و تبیین دانش ضمنی و تبدیل آن به دانش صریح و آشکار ازطریق اجرای طرح‌های تاریخ شفاهی و بهره‌مندی از ابزار مصاحبه به‌منظور مستندسازی دانش در موسسات و سازمان‌ها.

ضرورت کاربرد روش پژوهشی تاریخ شفاهی در گردآوری دانش سازمانی مبتنی‌‌بر تجربیات افراد، با استناد به منابع کتابخانه‌ای تبیین‌‌شده و لزوم کاربرد و استفاده از آن، تجزیه و تحلیل شده است.

 تاریخ شفاهی با رویکرد موثر و نوآورانه خود، با به‌کارگیری مصاحبه‌گران آگاه و کارشناس، انقلابی در تبدیل دانش ضمنی به دانش صریح ایجاد می‌کند. با نگاه کاربردی به این ابزار پژوهشی به‌منظور ثبت تجربیات افراد، داده‌هایی درزمینه دانش سازمانی، شکل‌گیری سازمان‌ها و تحولات موسسات در طول تاریخ گردآوری و مستندسازی خواهد شد. مصاحبه با افراد مطلع در سازمان‌ها، در سطوح مختلف مدیریتی و کارشناسی، موجب تولید نگاشت‌هایی از تاریخ و سرگذشت افراد، گروه ها، جریان‌ها و سایر موضوعات می‌شود.