تحلیلی بر اثربخشی تکنیک های آموزش خلاقیت بر طراحی معماری با تاکید بر فرایند ایده یابی و ایده پردازی

هدف این پژوهش اثربخشی تکنیک های آموزش خلاقیت بر طراحی معماری موردبررسی و تحلیل قرارگرفته است .

روش این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایشی و کنترل است .روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی و بر اساس انتخاب واحدترم یک دانشجویان معماری طرح3 در نیمسال اول 96-97 از نمونه های در دسترس به تعداد مجموعا 40 نفر در دو گروه بوده است . در گروه آزمایش شیوه آموزش مبتنی بر تکنیک های خلاقیت و در گروه کنترل آموزش رایج دنبال شده است. ابزار سنجش خلاقیت در هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه تورنس و آزمون ترسیمی مبتنی بر 4 مولفه خلاقیت بوده است و داده های پژوهش با استفاده از مقایسه میانگین و انحراف معیار...در نرم افزار spss تحلیل شده است.

نتایج پژوهش نشانگر ارتقا خلاقیت مبتنی بر آموزش تکنیک های خلاقیت در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می باشد. با این تفاوت که تکنیک بارش فکری در حوزه ایده یابی مطرح و در زمان کوتاه مدت قابل تحقق بوده و در مقابل تکنیک اسکمپر در حوزه ایده پردازی مطرح و در بازه زمانی طولانی مدت قابل دستیابی است.