بهینه سازی اثرات زیست محیطی ناشی از صنعت ساخت وساز با چندین حالت اجرایی فعالیت ها: روش ماتریس لئوپولد ایرانی

صنعت ساخت وساز و اجرای طرح های عمرانی، به عنوان یکی از عوامل آلودگی های زیست محیطی به شمار می رود. توجه به اثرات تخریبی و آلودگی های ایجاد شده از اجرای طرح های عمرانی، لزوم ارزیابی اثرات زیست محیطی و شناخت آن ها را در جهت کاهش اثرات، امری ضروری می سازد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه آب رسانی روستایی در شهرستان بیرجند با استفاده از روش ماتریس لیوپولد ایرانی است.

در این پژوهش ارزیابی اثرات منفی زیست محیطی اجرای پروژه آب رسانی روستایی در شهرستان بیرجند طی سال 1398 در دو محیط فیزیکی-شیمیایی و بیولوژیکی و در فاز ساختمانی با استفاده از روش ماتریس ایرانی انجام پذیرفته است. به این منظور برای ارزیابی اثرات زیست محیطی حالت های اجرایی مختلفی برای اجرای فعالیت های پروژه تدوین شده و به ازای هر کدام از آن ها ماتریس لیوپولد تشکیل گردیده است.

نتایج نشان داد که میانگین اثرات زیست محیطی در دوران ساخت در 7 حالت اجرایی موردبررسی بر محیط به میزان 58/1-، 95/1-، 15/2-، 5/2-، 2-، 21/2- و 22/2- است. همچنین تعداد پیامدهای زیست محیطی در آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی بیشترین و مناطق حفاظت شده کمترین مقدار را دارند.

با توجه به تحلیل انجام شده در هیچ یک از ردیف ها و ستون های هفت ماتریس بررسی شده برای حالت های اجرایی، میانگین رده بندی کمتر از 1/3- یافت نشد، لذا انجام پروژه آب رسانی مورد تایید می باشد. برای کاهش اثرات نیز کمترین میزان اثرات زیست محیطی هر فعالیت انتخاب گردید که باعث می شود میانگین اثرات زیست محیطی کل پروژه 52/1- گردد.