استفاده از شاخص های اکولوژیک بزرگ بی مهرگان کف زی به منظور سنجش کیفی آب رودخانه کردان استان البرز شهرستان کرج

هدف از انجام مطالعه حاضر سنجش و ارزیابی کیفی رودخانه کردان شهرستان کرج با استفاده از بزرگ بی مهرگان کف زی و شاخص های اکولوژیک می باشد. نمونه برداری از کف زیان و رسوب 10 ایستگاه در چهار فصل سال (پاییز و زمستان 1395 و بهار و تابستان 1396) با استفاده از نمونه بردار بستر (سوربر) با مساحت 144 اینچ مربع و به طور همزمان سنجش متغیرهای محیطی با بکارگیری سنجنده میدانی هوریبا U10 انجام گرفت. بافت بستر رودخانه با غالبیت دانه بندی ذرات با قطر 2 تا 4 میلی متر و 1 تا 2 میلی متر همراه بود. 26 گونه، جنس و مراحل لاروی حشرات آبزی متعلق به 16 خانواده شناسایی شدند. غالب ترین گروه های بی مهره کف زی در چهار فصل زودمیران، دوبالان، موی بالان و جورپایان بودند. سنجش شاخص BMWP معرف شرایط خوب رودخانه کردان در چهار فصل سال بود، در حالی که شاخص ASPT شرایط نامناسب زیست محیطی را در فصول پاییز و زمستان نشان داد. بر اساس مدل ولچ، شاخص شانون (H′) شرایط میانه را از نظر آلودگی در منطقه مورد مطالعه نشان داد، به استثنای ایستگاه 2 فصل پاییز که با میزان 24/4=H′ غیرآلوده بودن این ایستگاه را نشان داد. آنالیز همبستگی بین تراکم بی مهرگان کف زی و نوع بستر، ارتباطی معنی دار را با ذرات رسوبی 2 میلی متر نشان داد. عمق کم و کاهش دبی رودخانه کردان در فصول بهار و تابستان و همچنین ورود فاضلاب های روستایی و کشاورزی از مهم ترین عوامل کاهش کیفی و تنوع بی مهرگان کف زی منطقه مورد مطالعه به شمار می روند.